Una de les meravelles d'acompanyar és veure la transformació de la dona, de la família, com eren quan ens vam conèixer i com son un parell d'anys després, quan ens tornem a retrobar. I això, m'ha fet pensar molt en mí, i no, no sóc la mateixa de fa dos anys tampoc.
Fa deu anys estava embarassada, plena de desitjos i creences, que la Nora i el nostre dia a dia han anat confirmant o, de la manera més directe, desmentint. He anat aprenent, caminant, caient i aixecant-me en les mateixes ocasions, he conegut gent meravellosa i m'he allunyat d'altra.
La maternitat m'ha transformat, si, però també el pas del temps, i jo em vaig coneixent més i acceptant allò amb el que sí que m'agrada mostrar-me, i amb allò que no. Retan-me a superar-me, a aixecar-me. La maternitat m'ha regalat moltes coses, i tant, però jo també.
I avui amb un, el primer, pintallavis vermell que viatja amb mí, a la bossa, amb el Chal (un llibre fantàstic), una agenda i un bolígraf blau, em sento, potser més que mai, jo mateixa.
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_m5aNlnqSXGdJZlqfyRartC2TK4pLrUB-JjS8kfoMJVszbqEpY8NaCra2UWNb2rTLqyKK_NHiZxmjbyeIbr98gRoOaOiLOvDVieVW5D3jQICjtAZRqwLj_7AJRG593AQesaV0DorKLLI/s200/IMG_4046.JPG)
Una de las maravillas de acompañar es ver la transformación de la mujer, de la familia, como eran cuando nos conocimos y como son un par de años después, cuando nos volvemos a reencontrar. Y eso, me ha hecho pensar mucho en mí, y no, tampoco soy la misma de hace dos años.
Hace diez años estaba embarazada, llena de deseos y creencias, que Nora y nuestro día a día han ido confirmando o, de la manera más directa, desmintiendo. He ido aprendiendo, andando, cayendo y levantándome en las mismas ocasiones, he conocido gente maravillosa y me he alejado de otra.
La maternidad me ha transformado, si, pero también el paso del tiempo, y yo me voy conociendo más y aceptando aquello con el que sí me gusta mostrarme, y con aquello que no. Retándome a superarme, a levantarme. La maternidad me ha regalado muchas cosas, y tanto, pero yo también.
Y hoy con un, el primero, pintalabios rojo que viaja conmigo en el bolso junto con el Chal (un libro fantástico), una agenda y un bolígrafo azul, me siento, quizás más que nunca, yo misma.